Nauka latania na spadochronie cz.1

Opublikowany: 15-02-2011

Ostatnio aktualizowany: 03-05-2020

Statystyki pokazują, że najbardziej niebezpieczna część skoku zaczyna się po otwarciu spadochronu. Na szczęście jest wiele sposobów na zwiększenie pewności siebie i bezpieczeństwa na otwartej czaszy.

Ostatni Parachutist przedstawia 25 porad, dzięki którym możesz polepszyć swoje umiejętności latania na czaszy.

Porady ułożone są od najbardziej podstawowych do coraz bardziej skomplikowanych. Niektóre z przedstawionych ćwiczeń mogą stać się niebezpieczne, jeśli zostaną nieprawidłowo wykonane, pamiętaj więc, aby skonsultować swoje zamierzenia z kimś doświadczonym, zanim spróbujesz czegoś nowego. Trenuj podczas skoków „hop and pop” i na dużych wysokościach.

Najważniejsze

1. Zadbaj o nagrania swoich lądowań

Nie ma lepszego sposobu na dowiedzenie się co robisz dobrze, a co źle, niż zobaczenie tego na filmie. Poproś znajomych, aby nagrali kilka twoich lądowań.

2. Znajdź coacha

Porozmawiaj z instruktorem i z doświadczonymi skoczkami na swojej strefie lub pojedź na strefę, na której skaczą osoby, które mogłyby zostać twoim coachem. Weź pod uwagę, że nie potrzebujesz skoczka najlepszego na świecie w lataniu na czaszy, ale najlepszego w nauczaniu latania na czaszy. Popytaj więc wśród innych skoczków i dowiedz się, kogo uważają za dobrego coacha. Pokaż coachowi swoje nagrania, aby mógł zobaczyć, jakie są twoje aktualne umiejętności.

3. Skacz często

Nieważne czy jesteś zestresowany, kiedy wracasz do skoków po kilkumiesięcznej przerwie, czy nie, faktem jest, że jesteś gorzej przygotowany do radzenia sobie z różnymi sytuacjami, które mogą ci się przydarzyć. Skacz często, a jeśli miałeś długą przerwę, wróć w ćwiczeniach o jeden lub dwa kroki wstecz. Bycie na bieżąco ze skokami, mówiąc potocznie wyskakanym, to jeden z najważniejszych czynników zapobiegających poważnym wypadkom.

Latanie na spadochronie – Etap 1

4. PLF

PLF (parachuting landing fall) to technika upadania, powalająca uniknąć kontuzji. Trenuj ją regularnie, żeby w razie potrzeby móc z niej skorzystać. Podczas PLF twoje dłonie powinny znajdować się z przodu ciała, ramiona przy bokach, stopy i kolana złączone. Kolany powinny być nieznacznie ugięte na chwilę przed lądowaniem, a podbródek przyciśnięty do klatki. Kiedy stopy dotkną ziemi, pochylasz się na jedną stronę i rolujesz. Najpierw ziemi powinny dotknąć stopy, potem łydka, udo i biodro. Następnie przewracasz się po przekątnej pleców. Jeśli to konieczne, aby zaabasorbować energię lądowania, rolujesz się dalej.

5. Przeciągnięcia sterówkami

Zanim dowiesz się, jak szybko może latać twój spadochron, musisz dowiedzieć się, jak wolny może być. Musisz wiedzieć, jak mocno możesz pociągnąć za sterówki, zanim czasza zostanie przeciągnięta. Jeżeli nie jesteś w stanie przeciągnąć czaszy sterówkami, załóż rękawiczki i owiń wokół dłoni linki sterownicze. Zanim wykonasz to ćwiczenie, przeczytaj w instrukcji czaszy o charakterystykach jej lotu podczas przeciągnięcia. Przeciągnięcia powinny być wykonywane powyżej 750 m.

6. Przeciągnięcia tylnymi taśmami

Zadanie podobne, jak poprzednie, ale tym razem użyj tylnych taśm zamiast sterówek. Tak samo jak w poprzednim ćwiczeniu, powinieneś patrzeć na czaszę, słuchać odgłosów oraz wyczuwać to, jak zachowuje się podczas przeciągnięcia. Niektóre osoby, latające na dużych i mało obciążonych czaszach mogą nie mieć wystarczająco siły, aby wykonać to ćwiczenie.

7. Sweet spot

„Sweet spot” to punkt, w którym spadochron przestaje opadać i zaczyna lecieć równolegle do ziemi. Dla każdej czaszy i różnego obciążenia tej samej czaszy, punkt ten znajduje się przy jej różnym zahamowaniu. Punkt zmienia się też w zależności od prędkości spadochronu. Zacznij szukanie tego punktu, kiedy czasza leci na pełnej naturalnej prędkości. Są trzy sposoby na znalezienie sweet spotu i powinieneś wypróbować wszystkie.

• Patrz na horyzont jednocześnie ciągnąc sterówki. Kiedy zobaczysz, że horyzont przestał się do ciebie zbliżać, znaczy, że znalazłeś ten punkt.
• Zwróć uwagę, między którymi linkami znajduje się twoje ciało. Na pełnej prędkości ciało wisi między linkami C i D. Kiedy czasza jest w punkcie „sweet spot”, ciało skoczka znajduje się między linkami A i B.
• Zamknij oczy, pociągnij za sterówki i poczuj, w którym momencie czasza przestaje opadać. Jest to najbardziej skuteczna metoda, ale wykonuj ją tylko wtedy, kiedy masz dużo czasu i nie ma wokół ciebie żadnych skoczków.

8. Zakręty na tylnych taśmach

Trenuj wykonywanie zakrętów na tylnych taśmach przy zablokowanych i odblokowanych sterówkach, aż poznasz, jaka siła jest potrzebna, aby wykonać zakręt o 90 stopni przy zablokowanych, a jaka przy odblokowanych sterówkach. Następnie ćwicz całą ścieżkę lądowania używając tylko tylnych taśm. Zakręcając na tylnych taśmach będziesz tracić mniej wysokości, więc będziesz musiał obniżyć ścieżkę lub wydłużyć proste.

Zakręt za pomocą tylnej taśmy może okazać się niezbędny, kiedy zaraz po otwarciu zobaczysz nadlatującego innego skoczka.

9. Zakręty przy użyciu uprzęży

Każdy, kto skacze na czaszach „high-performance” używa uprzęży do zakrętów, ale inni skoczkowie rzadko to robią. W miarę, jak będziesz zmniejszać rozmiar swojej czaszy i zwiększać wing-load, zobaczysz jednak, że jest coraz bardziej wrażliwa na obciążenie uprzęży, intencjonalne lub nie. Uprzęże z kółkami biodrowymi i kółkami przy taśmie piersiowej oraz eliptyczne czasze zwiększają ten efekt.

Zacznij od ćwiczenia zakrętów o mniej niż 90 stopni i stopniowo przechodź do większych. Następnie trenuj całe podejście do lądowania. Staraj się wkładać w zakręty minimalną siłę, jaka jest konieczna do wykonania zakrętu.

Zakręty za pomocą uprzęży są bardziej „gładkie”. Ciężar ciała skupiony jest cały czas pod czaszą i czasza nie zniekształca się, tak jak podczas zakrętów na kołkach lub taśmach. Podczas zakrętów za pomocą uprzęży, spadochron traci coraz więcej wysokości, im dłużej jest w zakręcie, tzn. np. podczas zakrętu o 180 stopni, drugie 90 stopni będzie szybsze i głębsze niż pierwsze.

10. Zakręty na przyhamowanym spadochronie

Dzięki zakrętom na przyhamowanej czaszy możesz zmienić kierunek, nie tracąc dużo wysokości, ale jednocześnie taki zakręt jest wolniejszy od zakrętu za pomocą sterówek. Aby go wykonać, znajdź najpierw „sweet spot”, a następnie pociągnij bardziej jedną sterówkę, odpuść drugą lub wykonaj to i to jednocześnie. Następnie powoli wróć do lotu na pełnej prędkości.

Latanie na spadochronie – Etap 2

11. Podejście do lądowania na przyhamowanym spadochronie

Ćwiczenie ścieżki lądowania na przyhamowanym spadochronie zacznij od przyhamowania go na 20-25% i podążania tą samą ścieżką, co zawsze. Dzięki temu zauważysz, jaka jest różnica, między lotem na pełnej prędkości, a lotem na przyhamowanej czaszy. Podczas lotu pod wiatr, prędkość pozioma będzie mniejsza, a utrata wysokości mniej więcej taka sama, jak podczas lotu na pełnej prędkości, natomiast podczas lotu z wiatrem, prędkość pozioma będzie większa, a pionowa mniejsza, niż podczas „normalnego” lotu. Przed lądowaniem powróć do lotu na pełnej prędkości, tak aby czasza leciała „normalnie” przez 8 – 10 sekund. Kiedy nauczysz się lądować w wybranym miejscu, zacznij latać na bardziej przyhamowanym spadochronie lub zmniejsz miejsce, w którym chcesz wylądować. Prędkość wiatru i stopień zahamowania zmieniają bardzo ścieżkę lotu spadochronu, więc musisz wykonać dziesiątki skoków, aby opanować to zadanie.

12. Lądowania na przyhamowanym spadochronie

Ta i poprzednia umiejętność może przydać ci się, jeśli będziesz zmuszony do lądowania w ograniczonym miejscu w terenie przygodnym. Trenuj na spadochronie zahamowanym na 20-25%. Czasza będzie lecieć wolniej, więc będzie zachowywać się, jakby była większa. Aby prawidłowo wylądować, musisz zahamować wyżej i szybciej. Przed wykonaniem tego manewru nad ziemią, przećwicz go wielokrotnie w powietrzu, ale weź pod uwagę, że brak punktu odniesienia wysoko nad ziemią utrudnia wyobrażenie sobie, jak lądowanie będzie wyglądać w praktyce, więc przygotuj się do PLF.

13. Celność lądowania

Jeśli chcesz poprawić swoją celność, lataj na tej samej czaszy, w tych samych warunkach i tą samą ścieżką. Jeśli nie trafisz, nie zmieniaj wysokości, ale przesuń całą ścieżkę. Inna technika, która może pomóc w celnym lądowaniu, zwłaszcza przy dalekim wyrzucie, to obserwowanie ziemi i wyszukanie takiego obszaru, który wydaje się oddalać oraz takiego, który wydaje się przybliżać. Między nimi znajduje się punkt, do którego dolecisz, jeżeli nie zrobisz nic, aby zwiększyć lub zmniejszyć swoje prędkości.

14. Radzenie sobie z dalekimi wyrzutami

Aby wiedzieć, jak najlepiej zachować się podczas dalekiego wyrzutu, musisz znać dobrze swoją czaszę. Jedna czasza może najbardziej wydłużyć swoją drogą, jeśli skoczek ją przyhamuje; inny skoczek w takich samych warunkach osiągnie taki sam efekt na swojej czaszy, jeśli pociągnie za tylne taśmy; a inny, jeśli pozostawi swoją czaszę na pełnej prędkości. Duże znaczenie w tym, jak będzie zachowywać się spadochron ma też kierunek wiatru ? czy lecisz z wiatrem, czy pod. Skacz więc w różnych warunkach i sprawdzaj jak zachowuje się twoja czasza, obserwując, jak wydłuża lub skraca się droga jej lotu.

15. Skoordynowane zakręty

Czyli zakręty przy pomocy uprzęży i sterówek. Żeby wykonać taki zakręt, ułóż w jednej linii głowę, ramiona i biodra, i pochyl się w uprzęży, tak aby przed i podczas zaciągania sterówki lub taśmy, odpowiednia strona czaszy była jak najbardziej obciążona. Umiejętność wykonywania takich zakrętów będzie coraz ważniejsza w miarę jak będziesz latać na coraz mniejszych spadochronach. Możesz zwiększyć efektywność zakrętu, luzując taśmę piersiową, dzięki czemu czasza wypłaszczy się i będzie lepiej pracować.

Druga część tutaj.

Autor: Maja Kochanowska