Niepełnosprawni też mogą skakać ze spadochronem… i nie tylko

Opublikowany: 25-02-2017

Niepełnosprawność i sporty ekstremalne – czy można to pogodzić? Tak, można. Osoby niepełnosprawne też mogą doznać niesamowitych odczuć podczas skoku spadochronowego i spełniać się jako sportowiec, również w sportach ekstremalnych. 

Jak spełnić marzenie o skokach spadochronowych będąc niepełnosprawnym?

Są trzy sposoby na poznanie czym jest swobodne spadanie i rozpoczęcie swojej przygody ze skokami spadochronowymi. Wszystkie trzy są możliwe również dla osób niepełnosprawnych.

Skok w tandemie

Skok tandemowy, czyli skok na jednym spadochronie razem z instruktorem to najprostszy sposób na doznanie swobodnego spadania. Ani problemy z nogami, ani z rękami, ani ze wzrokiem nie są tu przeszkodą. Problem może jednak stanowić padaczka (ze względu na ryzyko ataku podczas skoku), skomplikowane problemy z kręgosłupem (ze względu na przeciążenie podczas otwarcia spadochronu) albo otyłość (sprzęt spadochronowy ma limit wagi, poza tym skok z osobą niepełnosprawną ruchowo często wymaga od instruktora włożenia dodatkowej siły przy wyjściu z samolotu i większej uwagi przy lądowaniu).

Podczas skoku w tandemie pasażer jest przyczepiony za pomocą uprzęży do instruktora – tandempilota, który dba o prawidłowy przebieg skoku, a zadaniem pasażera jest jedynie czerpanie radości :) W zależności od rodzaju niepełnosprawności czasem konieczne są dodatkowe zabezpieczenia techniczne, np. związanie nóg.

Skok tandemowy można wykonać w wielu miejscach w Polsce, jednak przed decyzją o wyborze konkretnego miejsca warto dowiedzieć się, czy będzie dostępny tandempilot z odpowiednim doświadczeniem oraz uprzedzić przed przyjazdem, że skok będzie chciała wykonać osoba niepełnosprawna.

Zobaczcie jak może wyglądać skok w tandemie osoby na wózku:

Lot w tunelu aerodynamicznym

Druga możliwość na poczucie swobodnego spadania to lot w tunelu aerodynamicznym. To co prawda nie jest to samo co skoki – tunel nie zapewnia pięknych widoków ani możliwości doświadczenia lotu na otwartym spadochronie, ale zapewnia możliwość poczucia swobodnego spadania i nauki poruszania się w powietrzu. Satysfakcja ze zdobywania coraz lepszych umiejętności i coraz lepszej kontroli nad powietrzem to jeden z elementów ściśle związanych z tym sportem i motywującym do jego uprawiania. Dlatego trening w tunelu też może dać wiele radości.

Poniżej zdjęcia z tunelu Flyspot pod Warszawą, gdzie trenowała grupa Avalon Extreme. Inny profesjonalny tunel aerodynamiczny w Polsce to FreeFly Center w Lesznie (między Wrocławiem a Poznaniem).

Samodzielne skoki spadochronowe

Tu już jest trudniej, ale też się da, jak pokazuje poniższy film:

Samodzielne skoki spadochronowe wśród osób niepełnosprawnych raczej nie są popularne. W Polsce nie ma osoby na wózku, która byłaby samodzielnym skoczkiem. Kilka lat temu jedna osoba z amputacją nogi przechodziła szkolenie spadochronowe, ale nie jestem pewna, czy skończyła.

Do poruszania się w powietrzu i sterowania swoim ciałem wykorzystuje się zarówno ręce, jak i nogi (a właściwie całe ciało). Osoba, która ma do dyspozycji tylko górną część ciała ma zatem utrudnione zadanie, ale to nie znaczy, że niemożliwe ;) Na pewno trudniej jest też miękko wylądować będąc sparaliżowanym czy też po amputacji, ale to też jest do zrobienia. Ze skoków spadochronowych nie wyklucza też amputacja ręki, co możecie zobaczyć na kanale na Youtube 1armskydiver.

W łatwiejszej sytuacji są osoby, które stały się niepełnosprawne mając już doświadczenie w skokach. Umiejętność oceny odległości podczas lądowania i poruszania się w powietrzu ułatwia takim osobom powrót do skoków po wypadku. Osoba niepełnosprawna, która nigdy nie skakała, przy odpowiedniej motywacji i treningu też może jednak zostać skoczkiem spadochronowym. Zobaczcie film ze szkolenia takiego skoczka:

Nie tylko skoki, czyli sporty ekstremalne osób niepełnosprawnych

Oczywiście skoki spadochronowe to nie jedyny sport ekstremalny, który mogą uprawiać osoby niepełnosprawne. W Polsce ideę sportów ekstremalnych wśród niepełnosprawnych szerzy Avalon Extreme. To projekt Fundacji Avalon, która od wielu lat działa na rzecz osób niepełnosprawnych.

Członkowie grupy Avalon Extreme jeżdzą w rajdach, driftują, pływają na wakeboardzie, latają szybowcami, trenują crossfit, ogólnie robią wszystko, co niebezpieczne i na pierwszą myśl niewykonalne ;)

Avalon Extreme ma na celu zmienić postrzeganie niepełnosprawności przez społeczeństwo i same osoby niepełnosprawne, pokazać, że bariery nie istnieją. Kreuje wizerunek niepełnosprawnych profesjonalnych sportowców, żyjących aktywnie i odnoszących sukcesy sportowe. Na codzień w mediach widzimy osoby niepełnosprawne, które proszą o pomoc i przedstawiane są jako biedne i potrzebujące pomocy. Członkowie Avalon Extreme mówią i pokazują, że tak nie zawsze musi być! Motywują ludzi do tego by brali sprawy we własne ręce, by uwierzyli w siebie i by zaczęli zmieniać swoje życie.

Ambasadorzy Avalon Extreme to zawodowi, utytułowani sportowcy m.in. Bartek Ostałowski (jedyny profesjonalny drifter na świecie, który prowadzi stopą), Igor Sikorski (paraolimpijczyk w narciarstwie alpejskim, zakręcony na punkcie wakeboardu), Tomek Biduś (członek Kadry Narodowej w rugby na wózkach, wielokrotny mistrz Polski), Adam Czeladzki (V-ce Mistrz Europy w szybownictwie), Sebastian Luty (jedyny w 95% sparaliżowany kierowca rajdowy).

Uważam, że projekt jest świetny! Dowiedzcie się więcej na: avalonextreme.pl

Autor: Maja Kochanowska