Kategoria: Neurobiologia
Ślepota twarzy, czyli prozopagnozja
Wydaje się nam oczywiste, że poznajemy swoich znajomych, sąsiadów i rodzinę, umiemy wypatrzeć ich w grupie nieznajomych i rozpoznać nawet jeśli zmienią fryzurę czy sposób ubierania się. Są jednak osoby, dla których jest to problemem. Prozopagnozja, czyli niezdolność do rozpoznawania twarzy może znacznie utrudnić życie.
Czytaj więcej
Kwasy Omega-3 a zdrowie psychiczne
Wiadomo powszechnie o korzystnym wpływie kwasów tłuszczowych omega-3 na układ krążenia, ale nie wszyscy wiedzą, że te związki mają również pozytywny wpływ na zdrowie psychiczne. Układ nerwowy zawiera ponad 60% kwasów tłuszczowych, z czego 30% to kwasy tłuszczowe wielonienasycone, do których zalicza się kwasy omega-3. Biorą one udział w syntezie neuroprzekaźników, ich degradacji oraz w […]
Czytaj więcej
Zespół opóźnionej fazy snu
Skowronki i sowy, ranne ptaszki i nocne marki – te określenia chyba zna każdy. Fachowo skowronki to osoby z chronotypem porannym, a sowy – z chronotypem wieczornym. Wiele osób jest gdzieś pośrodku, nie jest ani typową sową, ani typowym skowronkiem. W tym artykule przeczytasz o skrajnej postaci chronotypu wieczornego, czyli zespole opóźnionej fazy snu.
Czytaj więcej
20 psychologicznych mitów
W społeczeństwie powszechnie pokutuje wiele mitów dotyczących różnych działów psychologii. Chciałabym za pomocą tego artykułu niektóre z nich obalić i przekazać wiedzę zgodną z badaniami naukowymi. Dowiecie się też, skąd wzięły się niektóre mity i dlaczego są tak popularne.
Czytaj więcej
Syndrom sawanta – niezwykłe zdolności wynikiem upośledzenia?
Bliźniacy John i Michael potrafili powiedzieć co wydarzyło się i jaka była pogoda w każdym dniu ich życia, odkąd skończyli cztery lata. Byli w stanie powtórzyć nawet 300-cyfrową liczbę oraz podać, jaki był lub będzie dzień tygodnia w jakimkolwiek dniu z 40 000 lat wstecz lub 40 000 lat w przyszłość. Uwielbiali „rozmawiać” ze sobą […]
Czytaj więcej
Lecznicze halucynogeny
Już w latach 50. XX w. zauważono, że psychodeliki, zwane też halucynogenami mogą mieć lecznicze działanie. Wyniki niektórych badań z tych lat pokazały, że substancje te mogą być pomocne w leczeniu uzależnień oraz łagodzić psychiczne cierpienia śmiertelnie chorych pacjentów.
Czytaj więcej
Dlaczego warto spać
Dla tych, którzy uważają, że szkoda życia na sen, bo wyśpią się po śmierci – nowy artykuł. O tym, dlaczego jednak lepiej wysypiać się za życia.
Czytaj więcej
Doświadczenia z pogranicza śmierci
Zapewne każdy słyszał z mniej lub bardziej wiarygodnych źródeł o osobach, które przeżyły śmierć kliniczną i ich opowieści o obserwowaniu z góry swojego ciała, świetle w tunelu i innych tajemniczych przeżyciach. Jedni twierdzą, że te doświadczenia są dowodem na życie pośmiertne, inni traktują takie opowieści jak bajki, a jeszcze inni próbują tłumaczyć naukowo. Przeszukałam ostatnio internetową bazę czasopism naukowych i chcę przedstawić co na temat doświadczeń z pogranicza śmierci (NDE ? near death experiences) mówi współczesna nauka.
Czytaj więcej
Rozpoznawanie twarzy w autyzmie
Autyzm to zaburzenie rozwoju cechujące się słabymi umiejętnościami społecznymi, opóźnieniem w rozwoju mowy i komunikacji oraz obecnością powtarzalnych stereotypowych zachowań. Osoby w spektrum autyzmu mają trudności z poprawnym rozpoznawaniem twarzy oraz odczytywaniem emocji z twarzy. Badania neurobiologiczne pokazują, że zaburzenia rozwojowe w autyzmie mogą być związane z nieprawidłowym funkcjonowaniem ciała migdałowatego i zakrętu wrzecionowatego w […]
Czytaj więcej
Bodźce podprogowe w komunikacji interpersonalnej – jak wysyłamy i odczytujemy mikroekspresje twarzy
Mikroekspresje to krótkotrwałe wyrazy emocji. Pojawiają się na naszych twarzach w sposób niekontrolowany i nieuświadomiony. Wynika to z angażowania odmiennych szlaków kontroli ruchów mięśni twarzy niż w przypadku ekspresji pokazywanych świadomie. Odbiór bodźca jakim jest twarz to proces złożony i wymagający współpracy odrębnych szlaków nerwowych. Szczególną uwagę należy poświęcić percepcji wyrazów emocji ze względu na jej duże znaczenie adaptacyjne. Ponieważ mikroekspresje trwają zbyt krótko, byśmy mogli je świadomie zauważyć (są bodźcami podprogowymi) ich przetwarzanie przebiega tzw. drogą dolną (przez ciało migdałowate). Dzięki temu odbiór mikroekspresji jest zautomatyzowany i podświadomy.
Czytaj więcej
- - 10 typowych błędów dotyczących snu
- - Zapach emocji
- - Nowy lek na depresję – brak snu
- - Nowy lek na depresję – brak snu
- - Percepcja czasu u dzieci i dorosłych
- - Czy introwertycy są autystyczni?
- - Rozpoznawanie twarzy w autyzmie
