Nic tak dobrze nie pozwala zrozumieć osób chorych albo z zaburzeniami, jak dobrze opowiedziane historie takich osób. Dlatego w wolnych chwilach sięgam po książki opowiadające takie historie.
Niektóre są opowiedziane przez osoby, które wygrały z chorobą, np. „Dziecko niczyje” napisane przez Marie Balter, która wiele lat walczyła z depresją, inne przez bliskich takiej osoby, np. „Cela”, której autorką jest matka dziewczyny z Zespołem Downa, a jeszcze inne przez lekarza – tu mam na myśli książki Olivera Sacksa, psychiatry i neurologa z wielką umiejętnością empatii, który potrafi dostrzec mocne strony, tam gdzie inni widzą tylko zaburzenie.
Lista nie jest rankingiem, więc nie sugerujcie się kolejnością. Wszystkie poniższe książki uważam, że są warte polecenia.
Tak, kobiety też mają autyzm. Zaburzenie to często jednak objawia się u nich inaczej niż u mężczyzn czy chłopców, przez co zostaje niezauważone nawet przez specjalistów. Autorka książki, Sarah Hendrickx, która sama żyje z zaburzeniem ze spektrum autyzmu (ASD), przedstawia specyfikę kobiecego autyzmu i najczęstsze problemy z jakimi zmagają się dziewczyny i kobiety z tym…
„Samobójstwo na raty” to trzecia część cyklu „Młody bóg z pętlą na szyi” – autobiograficznych zapisków Anki Mrówczyńskiej zmagającej się z zaburzeniem z pogranicza.
„Terapia przez pisanie” Jamesa Pennebakera i Joshua Smytha to dokładny opis metody terapeutycznej zwanej pisaniem ekspresywnym. Autorzy, twórcy tej metody opisują jak powstała i próbują odpowiedzieć na pytania, kiedy pisanie działa, kiedy nie działa i w jaki sposób działa.
„Mózg. 41 największych mitów” autorstwa Christiana Jarretta to 350 stron rzetelnych informacji o funkcjonowaniu mózgu, opartych na najnowszych badaniach naukowych. Autor rozprawia się z mitami, przekonując, że neurobiologia jest często bardziej skomplikowana i bardziej fascynująca niż może się wydawać.
Każde dziecko czasem czegoś się boi. Zdarza się jednak, że ten lęk jest nadmierny, uniemożliwia dziecku branie udziału w typowych dla jego wieku aktywnościach i negatywnie wpływa na jego samopoczucie. Co zrobić w takiej sytuacji? Można temu zaradzić.
Chcesz coś dodać? Pisz :)